زیگمار گابریل قائم‌مقام آنجلا مرکل صدراعظم آلمان و وزیر اقتصاد این کشور به دیدار سران جمهوری اسلامی رفته است. وی اولین مقام یک دولت اروپایی است که بعد از توافق هسته ای وین با “امیدهای زیادی” به گسترش روابط تجاری و سیاسی، به ایران رفته! همراه وی هیات بلند پایه ای متشکل از صاحبان صنایع ،مدیران شرکت های بزرگ آلمانی به امید بستن قرار دادهای هنگفت راهی ایران شده اند.
جناب گابریل با وقاحت و بی شرمی در دیدار روز دوشنبه اش با روحانی و لاریجانی اعلام کرد:” که کمیسیون روابط اقتصادی ایران وآلمان که آخرین جلسه آن در سال ٢٠٠١ در برلین برگزارشد، در روزهای آتی دوباره احیا شده و در تهران نشست برگزار خواهند کرد”. وی ابراز امیدورای کرده که هر چه زودتر روابط سیاسی و اقتصادی دو طرف “بهبود کامل” یابد.
پیرامون این دیدار خبر گزاری آلمان مدعی شد:” که گویا گابریل روز یکشنبه پس از ورود به تهران پیشنهاد کرده که آلمان نقشی میانجیگرانه میان جمهوری اسلامی ایران و اسرائیل برعهده گیرد. او ضمن دفاع از موجودیت اسرائیل گفته است: «باید برای آلمان روشن باشد: همواره هرکس بخواهد با ما مناسبات پایدار داشته باشد، نمی‌تواند حق موجودیت اسرائیل را از نظر سیاسی زیر سؤال ببرد».
این خبر خبرگزاری آلمان هم نظیر اخبار دروغ و مصلحت آمیز رسانه های حکومتی می باشد که هدف آن ماستمالی شرمگینانه همراه با توجیهات دولت آلمان در باره سفر هیات آلمانی به ایران بوده که بیشتر جنبه مصرف داخلی برای دولت آلمان دارد. هدف این سفر کاملا معلوم است. تلاش آلمان برای ورود به بازار ایران برای کسب سودآوری و سهمش از استثمار و بی حقوقی کارگران و مردم ایران در سایه تضمین های سیاست های ریاضت کشی اقتصادی دولت روحانی در دوران “پساتحریمها”. موضوع به رسمیت شناختن اسرائیل توسط جمهوری اسلامی هم جوک و چاشنی این مضحکه می باشد. گابریل مقام رسمی دولت آلمان است که رسما به دست بوس سران جنایتکار و آدمکش جمهوری اسلامی شتافته است. هر توجیه و بهانه و تحلیلی که وی و همراهانش بدهند، فرقی در این موضوع نمی کند که دولت آلمان به حمایت از رژیم جمهوری اسلامی و برای گسترش و تحکیم روابطش با رژیم، به دیدار سران و مقامات جمهوری اسلامی رفته است. جناب گابریل حتی جربزه و جرات طرح “مباحث حقوق بشری” مورد نظر متحدان غربی اش، از جمله آمریکا را در این مورد نداشته و رسما تصمیم گرفته در این باره حرفی نزند. سکوت این جناب دال بر حمایت از جمهوری اسلامی و تائید سیاستهای ضد بشری و سرکوبگرانه این حکومت برای بهبود روابط اقتصادی و سیاسی اش با رژیم جمهوری اسلامی می باشد. مختصری در باره پیشینه روابط دولت آلمان با جمهوری اسلامی.
دولت آلمان البته در طول همه این سالهایی که جمهوری اسلامی تحریم بود، وسیعترین روابط تجاری و سیاسی را با حکومت آدمکشان در ایران داشته است. دولت آلمان در طول سه دهه گذشته روابطش را با رژیم بخشا تحکیم کرده و همیشه ادامه داده است. آلمان تنها دولتی بود که حتی در جریان صدور فتوای قتل سلمان رشدی توسط خمینی سفارتش را در ایران باز نگهداشت و به جمع دولت های اتحادیه اروپا که خواهان بستن سفارتخانه هایشان در ایران در اعتراض به صدور قتل قتل سلمان رشدی توسط خمینی بودند،نپیوست. در ماجرای ترور مخالفان رژیم در برلین، پرونده معروف به ” دادگاه میکونوس”دولت آلمان با صدور ویزای لبنان به تروریستهای هوادار جمهوری اسلامی، تروریستهای ارسالی رژیم به برلین را تبرئه کرد.در طول این سه دهه برای مهیا کردن شرایط حضور عوامل حکومتی در اروپا؛ گرفتن نقش واسطه و کارچاق کن برای باز کردن دست باندها و دار و دسته های حکومتی برای سفر و تجارت به آلمان، بیشترین همکاریها را با حکومت آدمکشان داشته و دارد.
در ادامه این سیاستهای حمایتی دولت آلمان از جمهوری اسلامی است که هیات دولت آلمان با مسئولیت زیگما گابریل این بار دیگر نه دزدگی بلکه با “سور و سات” ویژه این سفر به دست بوس سران رژیم رفته است. سیاست دولت آلمان همیشه گسترش روابط با جمهوری اسلامی، و بخشا تلاش و تقلا برای اعمال فشار به مخالفان جمهوری اسلامی بوده است. معنای “حقوق بشر نوع آلمانی” دست دادن با سران و مقامات رژیم آدمکشان اسلامی، گسترش روابط سیاسی و اقتصادی و تلاش برای گرفتن سهم بیشتر در دوران پسا تحریم ها می باشد. سیاستی که بر اساس حمایت از رژیم جمهوری اسلامی و تلاش و تقلا برای باز گرداندن رژیم آدمکشان اسلامی به جامعه جهانی می باشد.
گسترش و ادامه روابط دولت های آلمان با جمهوری اسلامی و سکوت این دولت ها در برابر جنایات حکومت همیشه یک موضوع اعتراض و مبارزه مخالفان رژیم اسلامی برعلیه این روابط و برعلیه دولت آلمان بوده و می باشد. هنگاهی جمهوری اسلامی در مجامع جهانی متهم به تلاش برای دستیابی به سلاح اتمی بود و مورد تحریم غرب بود، دولت شرودر خاتمی را به برلین آورد. البته قبل از سفر خاتمی برای دار و دسته های دوم خردادی حکومت جلسه سازمان داند. “کنفرانس برلین” که با اعترض گسترده مخالفان به شکست کشانده شد. از اوایل سال ٢٠٠٢ دیگر دولت آلمان البته تحت فشار آمریکا و اتحادیه اروپا و بخشا زیر فشار اعتراضات مخالفان رژیم ناچار شد سطح روابط اقتصادی را با رژیم ایران کاهش بدهد اما در عین حال روابط سیاسی اش را ادامه بدهد. و اکنون که “دوران طلایی پسا تحریمها” فرا رسیده، دولت آلمان و جناب گابریل راهی بستن قراردادهای هنگفت میلیاردی با جمهوری اسلامی شده است.
هر گونه گسترش روابط سیاسی و اقتصادی دولت آلمان با جمهوری اسلامی با هر تقلا و توجیهی که باشد، چیزی جز کمک به تحکیم حکومت ترور، اعدام، ادامه سرکوب و ترور در داخل توسط جمهوری اسلامی نمی باشد. دولت آلمان آگاهانه چشم بر سرکوبها و اعدامهای گسترده، دستگیری فعالین سیاسی و مخالف رژیم بسته تا روابط اقتصادیش را با ایران گسترش داده و در مسیر حمایت رسمی از جمهوری اسلامی آدمکشان وارد صحنه سیاست در ایران شده است.در این میان مخالفان جمهوری اسلامی ضمن ابراز انزجار و خشم از سفر هیات بلند پایه دولت آلمان به ایران و اظهارات جانبدرانه اش در دفاع از دولت روحانی، اعلام می دارند که این سفر هیات دولت آلمان به ایران چیزی جز همراهی، همسویی و تائید سیاستهای سرکوبگرانه رژیم اسلامی و کمک به ادامه حیات کثیف جمهوری اسلامی نبوده و مورد اعتراض وسیع مخالفان حکومت می باشد. از نظر مردم ایران گسترش حمایت های سیاسی دولت آلمان از رژیم آدمکشان جمهوری اسلامی محکوم می باشد. دولت آلمان با این کارش خواسته و یا ناخواسته شریک جرم جنایات جمهوری اسلامی و در ردیف حامیان این رژیم وبرعلیه آزادی و رهایی مردم ایران از شر نکبت جمهوری اسلامی قرار میگیرد.
محمد شکوهی
٢٩ تیر ١٣٩۴ برابر با ٢٠ ژوئیه ٢٠١۵
حزب کمونیست کارگری ایران- آلمان 
گفتگو
هنوز دیدگاهی داده نشده است.